การจัดการของเสียของพนักงานโรงงานผลิตร่ม จังหวัดสมุทรปราการ Waste Management of Employees at an Umbrella Factory in Samut Prakan Province

Abstract

การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความรู้และพฤติกรรมการจัดการของเสียของพนักงานในช่วงก่อนและ หลังการรณรงค์เรื่องการจัดการของเสีย เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อความรู้และพฤติกรรมการจัดการของเสีย และเพื่อ ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้และพฤติกรรมการจัดการของเสีย มีกลุ่มตัวอย่างคือพนักงานโรงงาน 112 คน เก็บรวบรวม ข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ความถี่ ร้อยละ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การทดสอบ สถิติไคสแควร์ และค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (ระดับนัยสำคัญ 0.05) ผลการศึกษาพบว่า 1) ความรู้และพฤติกรรมการจัดการ ของเสียของพนักงานในช่วงหลังการรณรงค์สูงกว่าช่วงก่อนการรณรงค์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 2) ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ ระดับการศึกษา และแผนกงาน มีผลต่อความรู้เรื่องการจัดการของเสีย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (แต่อายุไม่มีผลต่อความรู้) และปัจจัยส่วนบุคคลได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา และแผนกงาน ไม่มีผลต่อพฤติกรรมการจัดการของเสีย และ 3) ความรู้ และพฤติกรรมการจัดการของเสีย มีความสัมพันธ์กันทางบวกในช่วงหลังการรณรงค์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ไม่มีความสัมพันธ์ กันทางสถิติในช่วงก่อนการรณรงค์