ครูไทยในยุคการศึกษา 4.0 สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน Thai Teachers in Education Era 4.0 for Sustainable Academic Development

Abstract

ครูเป็นบุคคลที่สังคมให้ความสำคัญและยกย่อง ครูจึงเป็นคนต้นแบบในการจัดกระบวนการเรียนรู้ เป็นบุคคลที่ส่งเสริม และสร้างสรรค์การเรียนรู้ของผู้เรียนให้มีคุณภาพ ซึ่งคุณภาพของผู้เรียนขึ้นอยู่กับคุณภาพของครู ครูผู้สอนในยุค 4.0 ต้องมี การจัดกระบวนการเรียนรู้ให้ผู้เรียนเกิดทักษะด้านวิชาการให้มีประสิทธิภาพ ครูต้องเปลี่ยนบทบาทใหม่จากเคยเป็นผู้สอน ผู้ให้ ความรู้มาเป็นผู้ที่คอยอำนวยความสะดวกหลังเลิกเรียน (learning facilitator) ในการจัดหาเครื่องมือ อุปกรณ์ และหนังสือ ให้ผู้เรียนได้ศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมนอกเหนือจากการเรียนในห้องเรียนได้ รวมถึงครูต้องเป็นผู้แนะแนวทาง (guide/coach) ในการมอบความรู้ด้านวิชาการอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมได้เพื่อให้ผู้เรียนต่อยอดทางความรู้นอกเหนือจากวิชาการหลักที่เขาได้ เรียนรู้ และที่สำคัญครูต้องอยู่เป็นผู้ร่วมเรียน/ผู้ร่วมศึกษา (co - learning/co - investigator) กับผู้เรียนเพื่อคอยสรุปเนื้อหา สาระสำคัญในบทเรียน เป็นผู้ตอบคำถามจากผู้เรียน เพื่อให้ผู้เรียนได้ข้อมูลที่ถูกต้องในการสรุปเนื้อหาในแต่ละบทเรียน ครู สายพันธุ์ใหม่ในยุค 4.0 ต้องเปลี่ยนจุดสนใจหรือจุดเน้นจากการสอน ไปเป็นเน้นที่การเรียนทั้งของศิษย์และของครูไปพร้อม ๆ กัน ครูต้องเรียนรู้และปรับปรุงรูปแบบการเรียนรู้ที่ตนจัดให้แก่ศิษย์ด้วย ครูเพื่อศิษย์ต้องเปลี่ยนบทบาทของตนเองจาก “ครูสอน” ไปเป็น “ครูฝึก” และต้องเรียนรู้ทักษะในการทำหน้าที่นี้ โดยรวมตัวกันเป็นกลุ่ม เพื่อเรียนรู้ร่วมกันอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง ที่เรียกว่า PLC (Professional Learning community) เพื่อการพัฒนาผู้เรียนอย่างยั่งยืน