นโยบายสาธารณะไทยกับการปรับตัวในกรอบแนวคิดเสรีนิยมใหม่ Thai Public Policy adaptation to Neoliberalism concept

Abstract

การเคลื่อนตัวของแนวคิดแบบเสรีนิยมใหม่ ที่ก่อตัวเป็นรูปธรรมชัดเจนตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1970 ได้เข้ามามีอิทธิพล ต่อนโยบายสาธารณะประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก หรืออาจเรียกว่าเป็นส่วนหนึ่งของโลกาภิวัตน์ รวมทั้งนโยบายสาธารณะไทยด้วย จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่รัฐไทยจะต้องเรียนรู้และทำความเข้าใจเพื่อรับมือหรือปรับตัวต่อแนวคิดเสรีนิยมใหม่ทั้งในมิติเชิงเศรษฐกิจ และมิติเชิงสังคมการเมือง บทความนี้ผู้เขียนมีวัตถุประสงค์เพื่อทำความเข้าใจต่อแนวคิดแบบเสรีนิยมใหม่ที่เข้ามาพร้อม ๆ กับ กระแสโลกาภิวัตน์ โดยมีกรอบความคิดสำคัญ 5 ประการ ไก้แก่ สนับสนุนการค้าเสรี สนับสนุนกรรมสิทธิ์เอกชนที่เข้มแข็ง มีฐานความเชื่อในเรื่องพลังการผลิตของภาคเอกชน สนับสนุนการเคลื่อนย้ายทุนทั้งภายในและระหว่างประเทศอย่างเสรี และ สุดท้ายคือเสรีนิยมใหม่ในกรอบของรัฐที่เป็นประชาธิปไตย ในขณะเดียวกันผู้เขียนได้นำเสนอแนวทางการการกำหนดนโยบาย สาธารณะไทยให้ปรับตัวต่อแนวคิดเสรีนิยมใหม่ 5 ประการเช่นกัน อันได้แก่ การทำความเข้าใจในกระแสโลกาภิวัตน์ 4 กระแสหลัก การเข้าใจเรื่องการสร้างรัฐประชาธิปไตยและเสรีภาพปัจเจกชนหรือเสรีภาพผู้ประกอบการ การสร้างความเป็นนิติรัฐ การลด ความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงทรัพยากร และสุดท้ายคือการกลับมาทบทวนจุดยืนของหลักการนโยบายสาธารณะไทยในกรอบ ประชาธิปไตยอีกครั้ง