ความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจําวันของผู้สูงอายุที่อยู่ตามลําพัง: กรณีศึกษาตําบลโพรงมะเดื่อ ตําบลวังตะกู อําเภอเมือง และตําบลบางภาษี อําเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม

Abstract

การวิจัยเชิงสํารวจครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจําวันของผู้สูงอายุ ที่อยู่ตามลําพังและเปรียบเทียบความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรประจําวันของผู้สูงอายุที่อยู่ตามลําพังจําแนกตามเพศ ช่วงอายุ ความเพียงพอของรายได้ และการมีโรคประจําตัวกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือผู้สูงอายุที่อยู่ตามลําพังในเขตตําบลโพรงมะเดื่อ ตําบลวังตะกู อําเภอเมือง และตําบลบางภาษี อําเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ใน การวิจัยเป็นแบบสอบถามทั้งหมด 3 ส่วน ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลแบบสอบถามข้อมูลด้านสุขภาพผู้สูงอายุที่อยู่ ตามลําพัง และแบบประเมินความสามารถในการทํากิจวัตรประจําวันวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนาตามระดับการวัดของ ข้อมูล เปรียบเทียบความแตกต่างค่าเฉลี่ยความสามารถในการทํากิจวัตรประจําวันของผู้สูงอายุที่อยู่ตามลําพังระหว่างผู้สูงอายุ ที่มีเพศ ช่วงอายุ ความเพียงพอของรายได้ และการมีโรคประจําตัวแตกต่างกัน โดยใช้ Mann–Whitney U test ผลการศึกษาพบว่า โดยภาพรวมกลุ่มตัวอย่างมีความสามารถในการช่วยเหลือตัวเองได้ดี ( x = 19.97, S.D. =5.09) เมื่อเปรียบเทียบความแตกต่างค่าเฉลี่ยความสามารถในการทํากิจวัตรประจําวันของผู้สูงอายุที่อยู่ตามลําพังระหว่างผู้สูงอายุที่มี เพศ ช่วงอายุ ความเพียงพอของรายได้ และการมีโรคประจําตัวแตกต่างกันพบว่าผู้สูงอายุที่มีความเพียงพอของรายได้และ มีโรคประจําตัวแตกต่างกันมีความสามารถในการทํากิจวัตรประจําวันแตกต่างกัน (p-value = .02 และ .03 ตามลําดับ) ผลการวิจัยครั้งนี้สามารถนําไปเป็นข้อมูลพื้นฐานในจัดบริการเพื่อส่งเสริมความสามารถในการทํากิจวัตรประจําวันของผู้สูงอายุ ที่อยู่ตามลําพังโดยเน้นในกลุ่มผู้สูงอายุที่มีรายได้ไม่เพียงพอ และผู้สูงอายุที่มีโรคประจําตัว