Guidelines for Development of Tourism Area Plans on Economic Efficiency for Sustainable Tourism Case Study in Elephant Community Ban Khai Muan Peaw, Ban Khai Muan Peaw Sub-District, Muang District, Chaiyaphum Province.

Abstract

The purpose of this study was to (1) the study of physical in Elephant Community Ban Khai Muan Peaw, Ban Khai Muan Peaw Sub-District, Muang District, Chaiyaphum Province. (2) For study of potential in Elephant Community Ban Khai Muan Peaw, Ban Khai Muan Peaw Sub-District, Muang District, Chaiyaphum Province follow by the Economic of Efficiency for Sustainable Tourism. (3) For Planning and Development on Economic Efficiency for Sustainable Tourism Case Study in Elephant Community Ban Khai Muan Peaw, Ban Khai Muan Peaw Sub-District, Muang District, Chaiyaphum Province The content of focus group and In-depth interview with the community leader representative And representatives from government and private agencies involved in the development was divided by each individual commentary including real data in area and photograph. After that will be analyze potential of destination By analyzing the qualitative data using the descriptive method using participatory workshop methods. By looking at data from studies, interviews and observing how they relate to each other To consider tourism planning and development That is in accordance with the philosophy of sufficiency economy sustainably or not for planning and development sustainable tourism by participate of government with community. The major findings were as follows: (1) The publication (2) Including the integration of women's groups to produce and sell suvenier (3) The preparation of the homestay and elephant show

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาบริบทพื้นที่ชุมชนเลี้ยงช้างบ้านค่ายหมื่นแผ้ว ตำบลบ้านค่าย อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ (2)เพื่อศึกษาศักยภาพของพื้นที่ชุมชนเลี้ยงช้างบ้านค่ายหมื่นแผ้ว ตำบลบ้านค่าย อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ ใน การเป็นแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอย่างยั่งยืน (3) เพื่อเสนอแนวทางในการพัฒนา พื้นที่แหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ และพื้นที่ชุมชนที่เกี่ยวข้องอย่างยั่งยืนเครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ การสนทนากลุ่ม (Focus Group) และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) กับตัวแทนหัวหน้าชุมชน และตัวแทนจากหน่วยงานภาครัฐและ เอกชนที่เกี่ยวข้องในการพัฒนา การเก็บข้อมูลพื้นที่จริงและการถ่ายภาพ เพื่อการวิเคราะห์ศักยภาพพื้นที่แหล่งท่องเที่ยว โดย การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยวิธีการพรรณนาโดยใช้วิธีการเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ด้วยการดูข้อมูลจากการศึกษา การสัมภาษณ์ และการสังเกต ว่ามีความสัมพันธ์กันอย่างไร เพื่อพิจารณาการวางแผนและการพัฒนาการท่องเที่ยว ว่าเป็นไป ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอย่างยั่งยืนหรือไม่ แล้วทำการวางแผนและการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ผล การศึกษาพบว่าแนวทางในการวางแผนและการพัฒนาการท่องเที่ยวตามหลักเศรษฐกิจพอเพียงอย่างยั่งยืน ต้องได้รับการ จัดการแหล่งท่องเที่ยวร่วมกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและชุมชนผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง พร้อมการพัฒนาด้านการประชาสัมพันธ์ การจัดทำแผ่นพับประชาสัมพันธ์พื้นที่ รวมไปถึงการรวมกลุ่มแม่บ้านเพื่อผลิตและจำหน่ายสิ่งของที่ระลึก และการจัดทำโฮมส เตย์และกิจกรรมการแสดงโชว์ช้าง เพื่อนำเสนอเป็นแนวทางให้เกิดความยั่งยืนในแหล่งท่องเที่ยว