Worldviews in Arkarddumkerng Rapheephat’ s Literary Works: A Critical Study

Abstract

This is a qualitative research which aims to study worldviews in Arkarddumkerng Rapheephat’ s literary works and to analyze his worldviews relevant to the present.The data in this study was analyzed by using the content analysis. It was found that there are 7 worldviews as follows: (1) Solitude in the extended family structure; (2) Love and foreign friends including friendship and understanding, cultural differences as well as familiarity and alienation; (3) Life partner VS class difference; (4) Elite in the midst of social change; (5) Real life VS dream; (6) Exotic characters; (7) Passion for writing including earnest voice in writing and creative pioneering in science fiction. Through the critical study of the worldviews of Arkarddumkerng Rapheephat’ s literary works, it can be concluded that Arkarddumkerng Rapheephat viewed the world with humanistic compassion. He recommended that development of the world, especially, human development should be in both physical and spiritual. This means that, human beings know how to cohabit with mutual understanding, comprehensive compassion without prejudice in race, class, and cultural differences.

บทความวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโลกทัศน์ในวรรณกรรมของ หม่อมเจ้าอากาศดำเกิง รพีพัฒน์ และนำผลมาวิจารณ์ว่ามีความเหมาะสมกับปัจจุบันอย่างไร โดยวิธีการ วิเคราะห์เนื้อหาพบโลกทัศน์ 7 ประการ ดังนี้ 1) โลกทัศน์: ความโดดเดี่ยวในครอบครัวขยาย 2) โลกทัศน์: ความรักและเพื่อนต่างชาติ รวมถึงมิตรภาพและความเข้าใจ ความแตกต่างทางวัฒนธรรม และ ความคุ้นเคยตลอดจนความแปลกแยก 3) โลกทัศน์: คู่ชีวิตกับความแตกต่างทางชนชั้น 4) โลกทัศน์: ชน ชั้นสูงในท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงทางสังคม 5) โลกทัศน์: ชีวิตจริงกับความฝัน 6) โลกทัศน์: ตัวละคร ต่างชาติ 7 โลกทัศน์: ความรักการประพันธ์ รวมถึงการใช้น้ำเสียงจริงจังในงานประพันธ์ และ การ บุกเบิกสร้างสรรค์เชิงนวนิยายวิทยาศาสตร์ การวิจารณ์โลกทัศน์สรุปได้ว่า ผู้ประพันธ์มองโลกอย่างผู้มีความรักในเพื่อนมนุษย์ ต้องการเห็น โลกเปลี่ยนแปลงไปในทางเจริญขึ้น โดยเฉพาะความเจริญของมนุษย์ควรเป็นไปทั้งในทางร่งกายและ จิตใจ ซึ่งหมายถึงการที่มนุษย์รู้จักที่จะอยู่ร่วมกันอย่างเข้าใจกัน และเอื้อเฟื้อกัน โดยปราศจากอคติด้าน เชื้อชาติ ชนชั้น และวัฒนธรรม